Παραολυμπιακοί αγώνες ή καλύτερα "οι πραγματικοί αγώνες"...

Έπεσε η αυλαία και των παραολυμπιακών αγώνων. Η γεύση που άφησαν, τουλάχιστον σε εμένα, ήταν πολύ καλύτερη από αυτή των Ολυμπιακών αγώνων. Όχι μόνο εξαιτίας της αποκομιδής μεταλλίων. Με όλη την συζήτηση γύρω από το ντόπινγκ που έγινε πριν και κατά την διάρκεια των Ολυμπιακών αγώνων, δεν είχα καμία διάθεση να τους παρακολουθήσω παρόλο που γενικά είμαι φανατική του είδους. Ώσπου άρχισαν οι Παραολυμπιακοί αγώνες.
'Αλλες φορές δάκρυσα, άλλες ντράπηκα που είμαι αυτό που είμαι, άλλες θάυμασα. Το σίγουρο είναι πάντως πως διαπίστωσα για άλλη μια φορά την δύναμη της ανθρώπινης ψυχής και τον σεβασμό μου απέναντι σε όλα αυτά τα παιδιά που με την δύναμη της ψυχής τους καταφέρνουν όχι μόνο να συμμετέχουν σε μια μεγάλη διοργάνωση, όχι μόνο να παίρνουν μετάλλια, αλλά πάνω απ' όλα να μην το βάζουν κάτω παρόλες τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν και εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν στην ζωή τους.
Να διευκρινήσω το "ντράπηκα". Ντράπηκα, γιατί παρόλο που είμαι αρτιμελής, χωρίς προβλήματα υγείας και χωρίς ουσιαστικά προβλήματα, εξακολουθώ να παραπονιέμαι για τις μικροδυσκολίες που μπορεί να συναντήσω στην καθημερινότητά μου. Και όχι, δεν χάρηκα που είμαι σε αυτή την κατάσταση σκεπτόμενη "υπάρχουν και χειρότερα". Γιατί αυτοί οι άνθρωποι δεν αξίζουν να τους βλέπεις έτσι. Γιατί αυτοί οι άνθρωποι είναι παραδείγματα προς μίμιση για όλους μας!
Ένα μεγάλο μπράβο λοιπόν, σε όλους τους αθλητές που συμμετείχαν, σε ολόκληρη την ελληνική αποστόλή, ανεξέρτητα με το ποια θέση πήρε ο κάθένας τους! Και ένα μεγάλο μπράβο στα παιδιά που μας έκαναν να δακρύσουμε από χαρά και συγκίνηση όταν ανέβηκαν στο βάθρο για να παραλάβουν τα μετάλλιά τους.
Πιο συγκεκριμένα λοιπόν, η ελληνική απόστολή γύριζει με τα εξής μετάλλια:
Ο Χαράλαμπος Ταϊγανίδης, πήρε στην κολύμβηση δύο χρυσά, τρία αργυρά και ένα χάλκινο.
Ο Γιώργος Καπελάκης, και πάλι στην κολύμβηση, ένα χρυσό, ένα αργυρό και δύο χάλκινα.
Στην κολύμβηση επίσης, ο Χρήστος Ταμπαξής, χρυσό, ο Ανδρέας Κατσαρός αργυρό.
Ο Γρηγόρης Πολυχρονίδης στην μπότσια, ένα άθλημα που μάθαμε χάρη στους παραολυμπιακούς, πήρε αργυρό μετάλλιο.
Στην άρση βαρών, ο Παύλος Μάμαλος, αργυρό.
Τέλος στον στίβο, ο Πασχάλης Σταθελάκος χρυσό στην σφαιροβολία. Στην σφαιροβολία, επίσης, από ένα χάλκινο πήραν ο Che Son Fernandes, ο Αναστάσιος Τσίου και η Μαρία Σταματούλα. Η Αλεξάνδρα Δημόγλου, αργυρό στα 400, χάλκινο στα 100 και τα 200 μέτρα. Η Ανθή Καραγιάννη αργυρό στο μήκος. Στο μήκος των ανδρών ο Αθανάσιος Μπαράκας πήρε χάλκινο μετάλλιο. Στα 400 μέτρα ο Ιωάννης Πρώτος πήρε χάλκινο.
Σύνολο, πέντε χρυσά, εννιά αργυρά και δέκα χάλκινα μετάλλια. Εικοσιτέσσερα μετάλλια και η 17η θέση στην γενική κατάταξη των χωρών.
Πολλοί από αυτούς τους αθλητές δε, ξεκίνησαν από την επαρχία και κάποιοι από αυτούς εξακολουθούν να ζουν στην επαρχία. Και αυτό το αναφέρω γιατί εάν είναι μια φορά δύσκολες οι συνθήκες προπόνησης στην Αθήνα, φανταστείτε πόσο περισσότερο δύσκολες είναι στις επαρχιακές πόλεις της Ελλάδας.