Η στιγμή της αλήθειας......

Είπα δεν θα ασχοληθώ με το θέμα, αλλά τελικά θα το κάνω. Ο λόγος για το τηλεπαιχνίδι (?) "Η στιγμή της αλήθειας". 'Οταν έβλεπα την συγκεκριμένη παραγωγή στην Αμερική απορούσα με τους παίκτες και πως καταδέχοταν για μερικά ψωροδολάρια να πουλάνε τις ζωές τους και τους ανθρώπους τους. Το φρούτο, όπως και όλα τα άλλα, ήρθε και στην Ελλάδα. Και ξαφνικά όλοι γίναμε κριτές της παραγωγής, της παρουσιάστριας, του καναλιού και πάει λέγοντας. Προσωπικά δεν με αφορά κανένα από τα τρία. Αυτό που με κάνει να γράψω σχετικά είναι η υποκρισία όλων των υπολοίπων που ενώ στηρίζουν μισάωρα από τις εκπομπές τους στο συγκεκριμένο θέμα εξακολουθούν να λένε για την παρουσιάστρια που ξεμπροστιάζει τους καημένους τους παίκτες και για την παραγωγή που εκμεταλλεύεται τους ανθρώπους. Αυτό που θα έπρεπε να μας απασχολεί είναι από την μια αυτό που σπρώχνει κάποιους ανθρώπους να πάνε και να βγάλουν τα άπλυτά τους στην φόρα, είναι η οικονομική ανάγκη; Είναι τα 15, και κάτι παραπάνω, λεπτά δημοσιότητας που αποζητά ο καθένας;
Από την άλλη θα έπρεπε, επίσης, να μας απασχολεί η δομή της κοινωνίας μας, στην οποία υπάρχουν άνθρωποι που κάνουν ότι κάνουν (δικαίωμα τους θα μου πείτε), που φέρονται όπως φέρονται και που δεν έχουν πρόβλημα να βγουν και να τα πούν! Και όχι μόνο αυτό αλλά παράλληλα να φέρουν σε δύσκολη θέση αγαπημένα (υποτίθεται) πρόσωπα. Αυτοί είναι υπεύθυνοι του όλου θέματος, η εκπομπή απλά τους δίνει το μέσο να το κάνουν, μεγάλοι άνθρωποι είναι, έχοντας σώας τας φρένας και ότι κάνουν είναι αποκλειστικά δική τους επιλογή. Όλα τα άλλα είναι λόγια "σε δουλειά να βρισκόμαστε".
Εκτός και αν κάποιος μπορεί να πει πως όλο αυτό είναι ένα στημένο παιχνίδι, με ψεύτικες ιστορίες για να πουλήσει το κανάλι. Και πάλι δεν θα ήταν το μόνο!